Tot de bodem

Door een acuut gebrek aan bouwgronden sinds de jaren 1950, werden er in het verleden woonzones op vervuilde sites gebouwd. Grote schandalen zoals Lekkerkerk of Love Canal blijven uit. Dit zorgt ervoor dat het Vlaamse Bodemsaneringsdecreet er later komt dan in Nederland, maar wel in alle rust voorbereid kan worden. Pas in 1997 vormt de Lievenshoekwijk in Kapellen de eerste casus waarvoor de OVAM een oplossing moet vinden. Tot de jaren 1960 vond op deze grond zavelwinning plaats. Gedurende twintig jaar blijft het terrein braak liggen, waarna de gemeente besliste een verkavelingsvergunning te verlenen voor een nieuwe woonwijk. Er lijkt geen vuiltje aan de lucht tot bodemonderzoeken uitwijzen dat op het lokaal speelplein en in de tuinen van aanpalende huizen verontrustende hoeveelheden kankerverwekkende PAK’s in de bodem schuilen.

Al vlug blijkt dat het bodemsaneringsdecreet niet is aangepast om de sanering van de verschillende percelen collectief aan te pakken. Via praktijkervaring past de OVAM hier een mouw aan. Het woonzone-dossier van de Kouterwijk te Sint-Amands is cruciaal voor de ontwikkeling van een aangepast beleid.